Blog

Afl. 43. Madama Living Art: New York

Klik HIER voor Youtube filmpje

Ida: Ja Madama vandaag hebben we een thema gepakt dat ons eigenlijk hartstikke inspireert. Het is onze reis naar New York die we veertien jaar geleden gemaakt hebben. Zo snel gaat de tijd. En het is ook inderdaad precies deze periode van het jaar, want we kwamen terug op 30 december en toen lag hier een enorm dik pak sneeuw. Dat weet ik nog zo goed. We moesten door de sneeuw banjeren om thuis te komen. Maar het grappige was dat we ook niet uit New York konden vertrekken vanwege een enorme sneeuwstorm. Een Blizzard. Maar wat deden we in New York? We hebben daar vooral dus ons heel erg beziggehouden met kunst, omdat jij in de eerste plaats daar exposeerde in een galerie met een grote scroll ‘Wind van Weelde/ Roos Venster’ geheten en die hebben we keurig onder onze arm meegenomen in het vliegtuig, enzovoort. Heel apart.

 Plus nog wat kleinere werken die dan wel in een koffer pasten. En ja, het heeft dus echt onze kijk op kunst veranderd en er is ook een waanzinnig mooi, heel erg lang gedicht uit voortgekomen wat je ook wel gespeeld hebt op de vleugel. Dus waarschijnlijk ga ik toch nog een stuk pianomuziek eronder zetten. Maar in elk geval in dat gedicht zijn heel veel indrukken van die reis verwerkt. En het lijkt me mooi als je daar een eerste stuk van leest. 

Madama: Ik wil het gedicht graag lezen, maar ik wil het eigenlijk ook wel hebben over die verbijstering waardoor dan ineens die visie over kunst was natuurlijk altijd al voor mij heel mobiel was van nou dit, dat zo. Maar toen is er ook heel letterlijk iets gebeurt toen we naar een galerie gingen weet ik nog goed Maar zal ik dat dan straks vertellen Of nu?

Ida: Nou, ik denk dat het misschien wel leuk is om dat straks te vertellen.

Madama: Oké, oké. Ja, dan ga ik nu eerst het prachtige gedicht lezen wat ik toen heb gemaakt naar aanleiding van ons verblijf. Hoelang bleven we daar nou? Iets van drie weken. Maar we hebben daarvan ook dus een periode in een prachtige witte loft doorgebracht.  En daarna in het prachtige schattige huis in Manhattan van mijn vriendin Lanny Harrison. Oké,

Ik leef Kunst

witte ruimte omvat de hoogste vibratie van Zij
de schoonheid van het Zijn in het Delen

Proloog het ontwaken
van de prins van vrede 
in poëzie 
het heldere zonlicht breekt uiteen
in parels van oprechtheid 
lanen van welvarendheid
flarden van immigranten.

John Lennon’s blauwe baret
Chinees Joodse menging
Bob Dylan,  een nieuwe dageraad
een nieuwe morgen
een nieuwe levensstijl, Mondriaan.

Een witte ochtend
heilige plek, ruimte
geschikt voor meditatie
verandering van situatie
New York zonsopkomst
Brooklyn’s paradijs
Heling van Hathor
mensen kletsen, rappen, praten en lopen
Kerstversieringen heerlijk
lichtgevende onschuld.

Blijf kalm in het rijk
van de verborgen Ene
oude gnostische leringen
het hart is het kanaal
dat mensen verbindt met spiritueel wel zijn
wees aanwezig in je essentie
vertrouw op je pad
in deze tijd van moderniteiten.

De antieke bron is altijd hier en overal
nieuwe tekens, een nieuw begin
voorbij kunst.

De levende levenswateren 
ontbloot, verjongend
droom bron
Ur fontein
authentieke gezangen
smelten de stenen muur uiteindelijk
terugkerend naar de oorsprong
de antieke bron
bron van kunst
bron van beschaving
bron van de mensheid
herboren, vernieuwd.

Iedereen is mij = wij
is kunst, onderzoek naar de bron?In de kathedraal van innerlijke stilte
is elk moment een kostbaar diamant
in de aanwezigheid van de alomtegenwoordige essentie
Ur oorsprong in mij = wij
delend in de rijkdom van Zijn
delen = zorgen voor = overdragen van de schat
de echte groene steen van smaragd, helend licht.

Ida: Zoals ik al zei, heel veel indrukken zijn erin verwerkt. Van dingen die we daar gezien hebben meegemaakt hebben. En in dit stuk praat je ook al over voorbij de kunst. Eigenlijk ook inmiddels de titel van onze podcast Beyond Art. Dat is daar begonnen dus misschien is het wel goed om even stil te staan dat zei je net al, bij de verbijstering   die daar eigenlijk toch een nieuwe visie voor jou op kunst heeft opgeleverd?

Madama: Ja, ik heb dus inderdaad het gedicht I am living art gemaakt. Want voor mij was dus de kunstmatigheid. Neem nu alleen al het woord kunst. Gaan we straks misschien nog wat verder op door? Maar een kunstoog, kunstkerstbomen, een kunstbeen? Kunst dit, Kunst dat. Dus kunst heeft ook vaak dus die bijsmaak van namaak. En natuurlijk soms zijn het hele praktische dingen. Maar het is natuurlijk ook wel heel ironisch vooral die kunstkerstbomen. Ook nu weer, weet je wel, dat ik denk bij ons in Maria Hoop staat er dan zo'n boom van die blauwe draadjes. Ja, en dan 's avonds is het ineens een gekleurd leuk lichtje.

Maar vroeger had je dan toch nog wel een echte kerstboom. Nou, het geeft even de metafoor aan, we wennen er ook aan. Kunstdingen kunnen ook heel mooi zijn. Maar toen viel mij dus op dat je gaat naar New York, de tempel van de kunst, weet je wel. Helemaal te gek. En dan zie je dus ik zal nooit vergeten.  Wij gingen naar een galerie en wij woonden daar ook vlakbij. Wij gingen heel naïef naar binnen en wat zag ik? Ja, we praten dus alweer veertien jaar geleden. Dus van die soort ongeschuurde. Ja, hoe noem je die grondplaten eigenlijk? Van die MDF? Ja, nee, nog dat andere met al die stro erin? Ik weet niet meer precies hoe dat heet, dus het is een grof soort geperst hout. Het heeft een naam, Ik ben het even vergeten. Spaanplaat? Ja, zo'n soort spaanplaat, en die geur ook. Daarbij. Spaanplaat. En dat was dan soms gedeeltelijk wel geschuurd en soms niet. En dan was het zo over de ruimte verdeeld in een soort van driehoek achtig iets om toch een soort kunstzinnige indruk te wekken. Nou, voor mij was het de eerste keer dat ik het zag. Want wat was nou de ironie? Of is het kunst? Namelijk wij stapten uit die galerie. Precies daartegenover waren die spaanplaten en die MDF platen en die potten verf, want die had hij ook nog geëxposeerd, die potten verf erbij waar hij het dan mee had geschilderd. Waren dus exact ertegenover. Echt. We praatten over nou ja, wat? Wat is het zo'n straat? Tien meter of zoiets hè? Was een verfwinkel dat warehouse hè? Of all kinds of things dus. Nou ja, ik weet het niet hoor, dat gebeurt je dan op dat moment. Die verbijstering van Galerie Kunst/ Namaak Kunst. Wat is nou namaak? Die winkel die dus gewoon de echte spaanplaat per meter verkoopt? Of de kunst winkel, De kunstgalerie? Wat is nou echt? Weet je dat? En toen dacht ik ja, nee, voor mij zit het toch niet in de vorm.  Dat is dat beyond art. Voor mij zit het toch in het Being Art. En daar ben ik toen eindeloos op doorgegaan in de vorm van gedichten. Dus bijvoorbeeld hier vervolg ik onder andere dat gedicht. 

Kunst als een pad van perfectie
weerklank van originele trilling
de wereld verrijkend in haar pracht,
dansend in majestueuze gebaren
voorbij de eclips
in extatische vernieuwing
het vuur ontstekend vanuit het donker
de schoot van rode oker
geeft geboorte aan langgerekte schaduwen.

Voordat de eerste dans begint
stille gitaar akkoorden
handgeklap
gekleurde mantels als vleugelslagen
toveren een wereld tevoorschijn
zwart en wit
Soledad nostalgie/heimwee
het ritme roept de oorsprong op
in een donkere donderstraal
thuis is deur, toneel 
het voltrekken van het ritueel 
van essentiële expressie
de daad van zuivere ontsteking
schreeuw, droom, innerlijke noodzaak
om de vlam brandend te houden
om in het goddelijke dagelijkse te stralen
nu en voor altijd, tegelijkertijd
bij te dragen aan de veelheid
de schoonheid van Zijn 
de mensheid te verrijken
met een innerlijk ritme van cultuur
voedende gemeenschap met constellaties van kleur
configuraties van zelf respect.

Kunst = Communicatie, Concentratie, Inspiratie
Mystieke conversatie
wees aanwezig in je essentie
focus op vrede als je blieft
kosmisch perspectief.

Kunst = participatie
Kunst = verheffend
Kunst = ontdekking

Steek de vlam van vrijheid opnieuw aan
herdefinieer realiteit in zijn groei naar samen –werken 
voor de kosmische eenwording van de mensheid.

De architectuur van een nieuwe dimensie
de ruimte omvattend, de tweeling vlam
van het absolute en de relatieve waarheid
rijdend op de tijger van onwankelbaar vertrouwen
in de jungle van het leven
om te doen wat we moeten doen
in totale aanvaarding
zelfs wanneer de hond losbreekt
geheeld worden van de wond van verdeeldheid.

Ida: Ja, er zit waanzinnig veel in. Dus ik ga dat ook op YouTube laten zien, die tekst. Maar wat mij ook zo opvalt is dat het eigenlijk ja, heel poëtisch weergeeft wat kunst voor jou betekent, die innerlijke noodzaak. Maar wat we ook dus heel veel zagen in New York, is dat eigenlijk heel veel mensen die kunstenaar zijn daar kunnen er absoluut niet van leven. Ze hebben allerlei bijbaantjes en dat jij eigenlijk al die tijd toch ja, pur sang kunstenaar hebt kunnen zijn en welke luxe dat is?

Madama: Ja, daar ben ik me ook heel bewust van. Ik heb natuurlijk een galerie gehad en ik doe dus ook wel coachings en allerlei andere zaken erbij. Maar altijd als kunstenaar. Ik ben ook natuurlijk geholpen, bijvoorbeeld door jou. Ida Guinee financieel. En natuurlijk ja, we zijn partners. Maar goed, toch had je dat niet hoeven doen en je doet het. En dat is ook geweldig. Dat ik dus gewoon een mecenas heb, mijn beschermvrouwe, zeg ik altijd.  Nou ja dus altijd is er ook wel wat. Net weer een schilderij verkocht of ik heb ook theater gedaan. Want ook die stukken die ik net  schreef over  flamenco.  Prachtige flamenco gezien in Greenwich Village. Echt onvergetelijk. En de intensiteit die we daar hadden. Wat we zeiden het was natuurlijk 8 december. De dood van John Lennon en het lied van van Bob Dylan. The dogs even the dogs are free. Weet je wel zoiets van Morning, dit was echt alles eigenlijk kwam samen wat je al in feite had ontwikkeld, maar uiteindelijk zag je daar dus die wijken, Chinese wijken, joodse wijken, nou ja, noem het op de oude Brooklyn nog. Dus ja, daar ben jij natuurlijk ook geweest. Ida. Voor jou moet dat ook gek zijn, want we waren natuurlijk ook bij kennissen van jou toen.

Ida: Ja, dat was eigenlijk. Het was voor mij thuiskomen enerzijds, want ik ben heel veel in New York geweest. Ik heb ruim tien jaar lang met een organisatie in New York samengewerkt.  Dus ik was heel internationaal betrokken. Maar dat ik de overgang en de overstap heb gemaakt sinds ik Madama kende van de buitenwereld naar de binnenwereld, zoals zij ook altijd zei van ja, wat neemt dan de leiding hè? Dus het is heel apart. Dat is ook een hele lange weg voor mij geweest. Het is niet zo eenvoudig om van iemand die heel erg doenerig is wat ik al vaker heb gezegd en dingen organiseren et cetera naar binnen te gaan en te zien dat je met iemand leeft voor wie het echt gaat om essentie, die altijd mogelijkheden ziet, waar ik vaak onmogelijkheden zie. Dus dat je eigenlijk totaal verschillend bent en toch iedere keer weer tot elkaar komt omdat je een hoger doel hebt. En dat is toch eigenlijk om maar heel simpel te zeggen de kunst. Maar dan de kunst op de manier waarop Madama dat vormgeeft. Living art. Ja, en die innerlijke wereld. Heel mooi Het laatste stuk van dat lange gedicht wat je gemaakt hebt met al die impressies van New York, dat gaat daar ook specifiek over. Dat vind ik ook heel mooi. Juist nu we het nieuwe jaar ingaan om dat nog voor te lezen.

Madama: Ja, maar het was ook daar precies december. Het was ook precies in die tijd gemaakt hè?

Voor het aller innerlijkste licht is het aan jou om te kiezen
hoe wil je het geschenk van het leven waarde geven
je mag dienen en het overwinningsteken schrijven
op de translucente licht doorlatende  sporen
in samenwerking en constructieve creatie
of verscheurd worden door parasieten.

Voor het aller innerlijkste licht is het aan jou om te kiezen
om je leven meester te worden door kunst – de kunst van het leven
een zoete overgave aan innerlijke wijsheid en liefde.

Sophia Amor. Amen

Madama New York/Maria Hoop januari 2011

Ida Ja, precies wat je zegt. Het leven is keuzes maken. En dan heb je ook nog een heel mooi stukje over geschreven.

Alles is multidimensionaal
een schaal van superkeuzes
dansen of bevriezen
blijven of gaan
liefhebben of bijten
verbinden of vechten.

Madama: Alles is mogelijk Ja, ik zie me nog daar lopen want John Lennon werd toen ook geëerd. Zo van 'War is over', weet je wel. En dan denk je ja dat zei die dus War is over. Nou ja, we weten allemaal hoe het nu erbij staat en tegelijkertijd blijft all imagination. 'Imagine' imagine dus toch en dat is weer de kracht van de verbeelding, de kracht van de kunst. De kracht van de kunst is de kracht van de verbeelding. War is over en ondanks dat die woedt en dat is weer die super keuzes, die Super Bowl. Je ziet het, al die snoepjes liggen erin. Welke pak jij? En zo creëer jij en maak jij dus jouw eigen kunstwerk en beïnvloed je. Want alles is trilling, beïnvloed je door de kracht van de verbeelding. War is over. Dat is wat hij zegt Imagine. En dat betekent dus dat wij dat mogen blijven zeggen. We mogen elke dag dat zeggen War is over en niet als ontkenning, maar als de kracht van de creatie. En daarom wil ik nog even afsluiten met wat ik dan ook toen heb geschreven de autobiografie van kunst, zowel het Nederlands als Engels. Ik schrijf natuurlijk in het Nederlands nu en het is gewoon een opsomming, een soort rap, een soort outpouring van al die indrukken van de grote kunstenaars, maar ook de jongen op de straat die met zijn gitaar iets zingt. Niemand ziet hem, het is ijskoud en toch zingt hij. Dat is ook meesterschap, ook in jezelf. Jongens, I'm singing. En of je het nou hoort of niet. En dat vind ik zo mooi.

Wat is Kunst?

De Autobiografie van Kunst

Kunst = transparant
Kunst = universeel helend
Kunst = geopende ogen
Kunst = perspectief
Kunst = verjonging
Kunst = het onverwachte
Kunst  doorbreekt illusies
Kunst  focust je conclusies 
Kunst = wat het oog van de toeschouwer er in ziet
Kunst = revitalisatie
Kunst = voorbij vorm
Kunst =context
Kunst = delen  en zorgdragen voor
Kunst = niveau
Kunst = een veerboot om de materialistische rivier van het leven over te steken
Kunst = de mensheid dienen
Kunst = een pad tot perfectie
Kunst = het levend bewijs om je uniekheid te zijn
Kunst = uitdrukking van je oorsprong
Kunst = de vlam levend houden
Kunst = bijdrage
Kunst = alles, alles is kunst
Kunst = overal, overal is kunst
Kunst = participatie = co-creatie = communicatie
Kunst = deel nemen aan en deel zijn van
Kunst = initiatie
Kunst = invitatie
Kunst = purificatie
Kunst = fusie
Kunst = bron energie
Kunst = pad en presentie
Kunst = de essentie van leven
Kunst = dagelijks het goddelijke
Kunst = proces
Kunst = voortdurend wisselen van perspectief
Kunst = vernieuwing
Kunst = zonder vrees
Kunst = visie
Kunst = vertrouwen
Kunst = antropologie
Kunst = sociologie
Kunst = anatomie
Kunst = grenzeloos
Kunst = super bewustzijn
Kunst = zelf realisatie
Kunst = realiteit
Kunst = aanwezigheid
Kunst = een alchemistisch ritueel 
Kunst = samen werking
Kunst = communicatie
Kunst = conversatie stuk
Kunst =eenwording
Kunst = verbondenheid
Kunst = herbronnen aan de oorsprong
Kunst = onderzoek naar de oorsprong van leven
Kunst = IS
Kunst = Opening
Kunst = Echt

So be it.

Tekst gedicht Madama, 14 september 2012