Blog
Afl. 32 IK BEN MARIA HOOP
Klik HIER voor YouTube filmpje
Ida: Madama. Het is de meimaand en meimaand is van oudsher Maria maand voor degenen die dat weten. Het bijzondere is dat jij een aantal jaren geleden in feite 2008 een opdracht kreeg om heel geïnspireerd te gaan schrijven. Het interessante was je hebt elke dag geschreven vanaf Moederdag tot en met Pinksteren en ook nu is het weer bijna Pinksteren. Dus wat dat betreft zijn we helemaal in de tijd. Jouw schrijven heeft geleid tot een boek. En dat boek heet IK BEN MARIA HOOP, de kwetsbare kracht van dienstbaarheid in gelijkwaardigheid. Het is natuurlijk ook heel frappant dat wij in Maria Hoop wonen. En ik wil je eerst vragen hoe is dat boek eigenlijk tot stand gekomen?
Madama: Ja, nou ik wil nog even iets zeggen over wat daaraan voorafging. Inderdaad, je zei al wij wonen in Maria Hoop, dat is op zich al een godswonder. Letterlijk, want heel lang geleden, ik geloof in de tachtiger jaren verzamelde ik altijd al Maria beeldjes, terwijl ik dus niet katholiek ben opgevoed. Want de meimaand is inderdaad een Maria maand voor de katholieke mensen. En waarom? Omdat dus toen in feite de bevruchting plaatsvond. Inmmaculate weliswaar, maar toch. Dus dat is de idee daarachter. Dus Mei staat natuurlijk al sowieso voor vruchtbaarheid. Alles bloeit, alles is helemaal open en ontvangend voor de zomer die gaat aankomen en dan eventueel weer de hele cyclus van herfst en winter. Maar het belangrijkste is eigenlijk dat toen ik in Sevilla was en nogmaals in de tachtiger jaren, ik voor het eerst. Ja, ik word er helemaal stil van. Dus la Macarena zag, dat in die gelijknamige wijk. De Maria van de Hoop, La Esperanza. En dat had zo'n enorme indruk op mij gemaakt. Want het gekke was dat ik, ook omdat ik altijd al die beeldjes verzamelde, erachter kwam dat dus eigenlijk dat beeldje van haar was, toen ze vijftig jaar daar geëerd werd al. Nou ja, in ieder geval een heel lang verhaal. Daar kan ik het wel eindeloos over hebben.
We zijn toen naar de Semana Santa geweest later met Ida en toen ben ik ook helemaal in trance geraakt. En ook toen al had ik heel sterk het idee. Maria de la Esperanza, die wil iets van mij is ook letterlijk een beetje gezegd soms van: Wil jij mij vertegenwoordigen? Want ik ben een beeld voor de meeste mensen. Nou ja, dat hoor ik dan. Maar dan kan je dat toch niet helemaal bevatten nog. En uiteindelijk zijn wij dus inderdaad in Maria Hoop gaan wonen door ook hele wonderbaarlijke omstandigheden. Letterlijk wonderbaarlijk. Ik had Hemelpoorten al veel in Spanje al geschreven, maar na dertig jaar keihard werken aan zelfrealisatie. En toen ik ineens dus die opdracht, jij zegt opdracht, je kunt ook zeggen vraag kreeg, want voor mij was het een vraag van haar. Zij vroeg mij dus: wil jij mijn boodschap, mijn zijn, mijn visie doorgeven. En toen heb ik gezegd: Ja, en ik zag een heel groot blauw licht. Ja, dat wil ik wel, maar ik heb nog nooit gechanneld. Kijk, je bent natuurlijk medium, enzovoort. Maar ik heb nog nooit een boek gechanneld. Ik heb gewoon altijd keihard gewerkt aan teksten en aan die verbinding van hemel en aarde dus. Channelen had ik altijd zoiets van ja, ja, ja. Maar toen voelde ik heel duidelijk nou dit is duidelijk dat ik dan haar kanaal mag zijn en wat ook al een voorgeschiedenis had. Nou toen heb ik gezegd ja, maar ik wil wel tien vragen stellen. En dat zal ik dan ook doen in die tien dagen dat ik daar tussen Moederdag en Pinksteren zit. Het was ook een prachtige zomer en het was heel warm en ik heb ook in de kleine Mariakapel in Maria Hoop hier, dus in mijn tuin geschreven. En ja, daar werd ook de titel uiteindelijk geboren Ik Ben Maria Hoop, want ik ben natuurlijk altijd met dat Ik Ben bezig en om haar direct vanuit haar essentie weer te geven.
Ida: Ja wat je al zegt, je hebt dus tien vragen gesteld, dus uiteindelijk zijn het ook tien hoofdstukken geworden. Dan gaan we die natuurlijk niet allemaal opnoemen en lezen. En wat ook heel frappant was, dat is dat je al daarvoor, voordat het boek gepubliceerd werd, een serie had gemaakt van tien diva’s. Ja, ja, diva's in de zin van prachtige grote godinnen, werk op papier is dat, maar dan wel van, 150 cm bij één meter. Dus dat zijn echt hele grote werken. En even, het is geen tussenstap, maar wel een misschien een aanloop om het zo te zeggen. Wij hebben namelijk een aantal van die werken ook geëxposeerd in de ECI Cultuurfabriek in Roermond bij de grote overzichtstentoonstelling Madama Modern Sacred Art. En daar heb je toen ook, zoals je ook in een ander filmpje kunt zien, dat je naar de portretten loopt rond zelfrealisatie, zie je hier hoe je dus die verschillende grote doeken even kort bespreekt. En dat gaan we ook als eerste nu invoegen. Dat stukje film in onze podcast. Maar we gaan toch gewoon weer verder nu, naar het boek om het zo te zeggen.
Madama: Ja, nou ja, het is wel belangrijk te weten dat mijn intentie dus om die doeken te maken. Daarna heb ik natuurlijk de kleurentempel gemaakt ook met de ene kant monochroom en de andere kant een mandala of een heel concreet symbool, een samengebalde image wat iets uitdrukt maar bij de Godinnen reeks was voor mij ook, het voelen van, wat zijn nou de aspecten van de Godin? Hoe ziet ze eruit voor mij? En toen ben ik dus inderdaad op die, ik geloof dat het er elf zijn geworden, maar er zijn er tien dus in dat boek natuurlijk opgenomen. Van heel transparant tot heel zonnig tot heel groen enzovoort. Dus dat is fantastisch. Toen ik dat doorkreeg van ik gaan dat kanaal zijn voor Maria, toen wist ik al nou dan heb ik daarom natuurlijk die hele serie gemaakt van de godinnen in al die prachtige monochrome kleuren en ook die kwaliteiten die erbij horen.
Ida: Ja, want dat is inderdaad als illustratie, ook in dat boek. Heel bijzonder, vind ik. En het hoofdstuk waar ik specifiek vandaag meer naar wil kijken en waaruit je ook eventueel kan voorlezen dat is het vijfde hoofdstuk en dat heet Maria als ontvangende kracht. Ja, ja. En ik vind dat ook heel mooi, omdat het dus past ook bij die subtitel van het boek. En dat is de kwetsbare kracht van dienstbaarheid in gelijkwaardigheid.
Madama: Ja, Nou dat is natuurlijk toch al een heel aparte thema. Sommige mensen die zeiden dan Ja, hoe kan het nou? Kwetsbaar en kracht samen? Nou die weten dus niet hoe het is om je inderdaad kwetsbaar te kunnen opstellen, maar tegelijkertijd je werkelijk als je weet dat je dienstbaar bent aan een hoger principe of een hogere functie, dat dat ook kwetsbaar kan zijn, maar desalniettemin heel krachtig. Omdat je dus weet dit is wie ik ben en wat ik wil doorgeven. En het is voor mij ook, toen ik ook vroeg waarom ik? Dat ze zei Ja, maar jij bent creatief. Dus dat was één van de grootste motieven, want ze wilde namelijk uit die, ja bijna stigma van dienstbaarheid als slavin, als nederig tot nou ja, tot op je bot, een soort Assepoester syndroom. En terwijl deze tijd vraagt dus van wees dienstbaar, maar wees vooral jezelf. Dus dat heb ik ook in al die andere episodes en zeker ook de laatste van de metafysica, heb ik benadrukt, van het gaat er nu om geef jezelf aan het hogere, aan het universele, maar door je unieke zelf. Nou en dat is eigenlijk de reden waarom ze het aan mij vroeg.
Ida: Ja, dat sluit werkelijk perfect aan op wat dan Canto 41 is uit het boek en ik wil je ook vragen om dat voor te lezen. Even voor de duidelijkheid we hebben dus die tekst die ongelooflijk compact is, die tekst die Madama heeft doorgekregen, opgedeeld in zogenaamde canto's, zodat het een beetje lucht krijgt om het maar zo te zeggen.
Madama: Ja, dat heb jij gedaan vooral he Ida.
Ida: Ja, dat heb ik gedaan, want het is echt wham en bij wat je net zei past deze Canto 41 precies van dat hoofdstuk Maria als ontvangende kracht, ongelooflijk goed.
Madama: Ja, nou, ik zal dit voorlezen, dat vind ik heerlijk. Want je merkt ook het boek is ook zo samengesteld dat we hebben Canto's, die Ida dus inderdaad uit die compacte tekst, heeft zij prachtig een soort helderheid ingebracht zonder ook maar iets afbreuk te doen aan de tekst, want die was echt doorgegeven. Daarnaast heb ik dus een commentaar, dus misschien hebben we het zo meteen nog over en daar achter ook nog drie opdrachten. Dus het is ook weer het idee van, nou als je daar zelf mee wil werken dan kan dat. En het woord canto heb ik een beetje uit Divina Commedia. Canto betekent een zang, dus het is eigenlijk een ja, een soort psalm, een soort zang dat je ook wordt gestimuleerd om het niet helemaal lineair te lezen, maar in een goddelijk soort van begrijpen.
Madama: Canto 41
Het grote vraagstuk waar de mens op dit moment voor staat is – wie ben ik, wat dien ik, hoe verdeel ik mijn energie? De mens moet als het ware verlost worden van zichzelf om weer te functioneren. Het grotere geheel is wat telt, maar niet zonder het waardevolle van jouw individuele inzet.
Deze tijd daagt de mens uit om vanuit elke positie zijn krachten te geven aan de goede vooruitgang van het leven. Deze tijd daagt de mens uit zijn individuele Zijn zo te ontplooien dat het uit vrije wil zichzelf schenkt aan het geheel. Wie werkelijk een individu is geworden voelt de werking van het wezen, dat is het mysterie. Hij/zij voelt dat het individuele niet los staat van het universele. Hij/zij voelt dat iedere snaar van zijn leven is verweven met het kosmisch gewaad dat de mensheid draagt. Hij/zij staat in voortdurende verbinding met Dat Wat Is. Wie de werking van het wezen ervaart, ervaart het wezen – het Zijn, het IK BEN.
Ida: Ja Mar. Ik denk dat het echt super tekst is en ik denk dat het ook geen slecht idee is om door te gaan met Canto 42, want dat gaat nader in op wat is dat wezen?
Madama: Dat gaan we doen. En ik wil ook nog even zeggen dat als je dus ik ben Maria Hoop wil aanschaffen, wat zeer de moeite waard is, alleen al de illustraties ook en de toelichting die ik dan geef. En dan merk je ook Maria's teksten zijn echt nou ja, heel transparant zou ik bijna zeggen. En dan als ik zo na lees dan zie ik mijn uitleg. Zie je echt zo, ja wat meer de mind zal ik maar zeggen. En dus daarom is het heel fijn om nu Canto 42 Ja, want wat ik eigenlijk wil zeggen is je kunt het sowieso niet lineair, dus gewoon openslaan en denkt oh, nu ga ik Canto 23 en vervolgens daarna Canto huppelepup. Maar je kunt natuurlijk het ook echt helemaal lineair lezen, dus 42, 43 et cetera. Nou, dus nu hebben we canto 42.
Madama: Canto 42
Wat is dat Wezen, wat anders dan een geïndividualiseerde ervaring van de oorsprong. Het ademt van zichzelf. Alles is er al ook zonder jou – maar jij ervaart het op jouw manier, jij ervaart op jouw manier het Wezen, waardoor het jouw vormgeving krijgt. En daarin ligt dus de kracht en de opdracht, de heilige plicht om het licht in alles te zien en te dienen. Want het wezen is puur Zijn, puur aanwezigheid, puur niets in de zin van niet ‘iets’. Het is geen stoffelijk voorwerp, het is geen afgebakende energie het is van niemand – het IS – Dat voel je omdat jij het ervaart en ziet als je zelf, als een bestaande werkelijkheid. Dus iets in jou is aanwezig maar is niet van jou. Als wij het al een naam geven – maar dat is natuurlijk niet mogelijk - het is het onnoembare, het is het naamloze – dan zou je het kunnen be-noemen als IK BEN. Je bevestigt het Zijn dat er altijd al is - jouw bewust-zijn en het mooie van de mens is dat je dat bewust-zijn nu gaat dragen – als een kroon – dan is de mens inderdaad de kroon – de Corona- de Licht-drager. En die lichtdrager, draagt dan het licht uit, in het inzicht dat het Zijn hem/haar geschonken is. Deze prachtige lichtkracht is puur scheppend en omdat hij/zij weet dat alle energie is geschonken, om weer door te kunnen geven via jouw vormgeving.
Ida: Ja, Madama ik merk het is gewoon super verleidelijk om bijna het hele boek te gaan voorlezen. Maar ik denk dat we gaan nog één canto doen, want het sluit allemaal zo perfect op elkaar aan. En dat is de volgende Canto 43. Omdat die ook, ja eigenlijk de titel van het boek verder ontsluiert.
Madama: Oké, nou, daar gaan we dan. Ja, ik vind het heerlijk om te doen ook. Canto 43
IK BEN als Maria de ontvangende kracht in de mens en voor de mensheid. Zoals ik al eerder benadrukte het is de Maria, de houding van zuivere ontvankelijkheid en de houding van onvoorwaardelijke liefde en dienstbaarheid. In de oude opvatting schrikken mensen daarvoor terug, maar nu voelen steeds meer mensen aan dat ik:
a) bij geen een religie als dogmatisch eigendom hoor;
b) ik in vele vormen vereerd word, in alle geuren en kleuren – want ik ben alle geuren en kleuren en ben de alomtegenwoordige naamloze aanwezigheid Gods in alles en allen.
Mijn voedende kracht – kun je ontvangen als je in contact treedt met het wezenlijke.Je merkt dan dat het anima niet anders meer wil dan die vreugdevolle energie. Het zegt bijna als een allergie ‘neen’ tegen de meer geconditioneerde wegen van de persoonlijkheid/werkelijkheidsopvatting.Dus hier komt wel degelijk de kracht van het individu ter sprake. Dus ondanks dat je weet dat het Wezen zelf universeel is, komt er een kracht in jezelf vrij die vorm wil geven aan die universele staat van Zijn. Je her- en erkent het wezen in ieder ander - je weet dat ieder levend wezen een kern van die kracht heeft.
Ida: Ja, we gaan toch ook even aandacht besteden aan de afbeelding die bij dit hoofdstuk hoort en ook de korte tekst die daarbij staat. 'Alles is je al gegeven. Realiseer je diepste wens als mens' en dat is een tekst die komt uit het boek Hemelpoorten. Maar ik ga nu aan Madama vragen kun jij kort deze prachtige oranjekleurige diva beschrijven?
Madama: Ja, hoe kan ik dat nou beschrijven? Dat is één en al energie. Ik heb eigenlijk bij alle diva's hun handen in vleugels veranderd. Ik wou geen handen schilderen, want ja, weet ik ook niet onthand. Maar ik wou juist dat gevleugelde wezen dat je eigenlijk bent en waarin je ook de verbinding maakt. Nou, het is La terra Caliente, dus het is echt die enorme vurige, ja kundalini kracht, zouden we misschien nu zeggen. Het gaat mij om het vuur hè. Dus Maria, niet alleen blauw, maar ook het vuur, de vuurkracht. En sommigen zullen dan zeggen ja, dat is dan toch meer de Maria Magdalena. Nou, voor mij gaat het zeker in de Maria die ik beschrijf om de alomtegenwoordige aspecten van heel diep bruin. Dat zie je ook hè? Dus de Zwarte Madonna tot de Aquamarijn. Yemaya achtige hè. Dus de de water Madonna dus de Vuur Madonna, Dit is de vuur Madonna.
Ida: Ja Madama, maar je refereerde er al eerder aan. Het zijn niet alleen de doorgevingen, channeling van Maria die je in dit boek hebt neergezet, maar dat merkte ik zelf ook in elk geval dat ik soms dacht van ja. Ja, kunnen we niet een toelichting maken? En dat hebben we gedaan. Dat hebben we in Egypte gedaan.
Madama: Ja, Luxor in Luxor.
Ida: Daar zaten we in een leuk hotel, maar elke middag, vaste prik gingen we zitten met een bandrecorder erbij. En dan vroeg ik jou naar aanleiding van de tekst van een bepaald hoofdstuk van ja, wat bedoel je daar nou mee?
Madama: Typische Ida vraag,
Ida: Typische Ida vraag en in dit geval staat dus ook bijvoorbeeld bij de toelichting wie ben ik en wat dien ik?Dat is natuurlijk een heel belangrijke vraag die uit dit hoofdstuk naar voren komt. En het is misschien leuk om daar heel kort, want het is ook weer een hele bladzijde of anderhalf omdat misschien toch één heel klein stukje ervan voor te lezen van wat je toen hebt gezegd.
Madama: Oké, even kijken.
Wie ben ik en wat dien ik?
Het is heel mooi om die twee onvoorwaardelijk met elkaar te verbinden want als je niet weet wie je bent, weet je ook niet wat je dient. En als je niets dient dan ben je ook eigenlijk niets want alles is met alles verbonden.
Wie ben ik? op het moment dat je op je bestemming bent gekomen kun je zeggen IK BEN die IK BEN en dat wil zeggen IK BEN. Het pure Zijn op zich is al genoeg: Ik ben dat Zijn en dat ben ik.
Het Zijn is de oorzaakloze oorzaak en dat is ook zo mooi.
In de Egyptische mysteriën is dat het principe van zelfconceptie.
Ida: Ja, en dan is altijd het derde stukje van een hoofdstuk, de toepassing. Want wij vinden altijd dat net zoals bij Hemelpoorten, waar we ook altijd niet alleen maar een werkboek hebben, er staan ook opdrachten in en hier dit bij de toepassing zijn eigenlijk ook een soort opdrachten en dat is ook weer heel boeiend om dat even bij dit hoofdstuk te laten horen. Met name de eerste opdracht gaat over het Zijn. Daar hebben we natuurlijk veel over gehad.
Zijn
Wanneer ervaar je het samenvallen van je individuele Zijn met je universele Zijn.?
Nou, dat is al een nadenkertje. En dan deze vind ik zelf ook heel mooi. Dat gaat over de voedende kracht. We hebben gezegd de voedende kracht van Maria.
Voedende kracht
Wat betekent de voedende kracht van Maria, het omringende vrouwelijke voor jou?
Geef een voorbeeld waar je zelf een voedende kracht bent.
Geef een voorbeeld waar je die ontvangt.
Want dat zijn natuurlijk twee kanten van dezelfde medaille. Ja, ik denk dat het heel mooi is om de laatste strofe van dit hoofdstuk voor te lezen Madama. Want dat is eigenlijk ook zo grappig, dat er weer een link is met onze vorige podcast en mei en de maand mei omdat. Nou ja, omdat dat zul je zometeen gelijk horen.
Madama: Ja, dit is zoiets moois, dus het is Canto 45. Daar eindigt dit hoofdstuk mee.
Uit Canto 45
Ervaar jezelf in de mateloze liefde die ik uitstort over u allen als gij mij als zodanig wilt ontvangen in de schone kamers van uw ziel.
De geur van Hoop stijgt door uw aderen van licht als de raderen van de werking van het kosmisch wiel waar u een deel en ik het Geheel van ken.
Ik ben de in wezen uw geheel en al toegenegen Maria, bloeiend als een rode rododendron, teken van mijn aanwezigheid alom.
Ik groet u allen.
Ida: Ja dank je wel Madama. Nou ik wil nog even zeggen voor al degenen die luisteren. Dit prachtig boek kun je gewoon bij ons bestellen en dan krijg je ook een persoonlijke opdracht van Madama erin. Dus je kunt een mail sturen aan